Prima materia

Prima materia – w alchemii jest uznawana za podstawę opus; według Junga jest zarówno podstawą życia psychicznego człowieka, jak i nośnikiem wszelkich jego projekcji autonomicznychj treści psychicznych, zarówno tych w codziennym życiu czy obserwowanych podczas psychoanalizy, jak również tych doświadczanych przez alchemików.

Owa materia pierwsza była i jest do dzisiaj największą tajemnicą alchemii, a to między innymi ze względu na wielość imion, jakie nadawali jej alchemicy. Jung pisze: „Dla jednych zatem prima materia była rtęcią, dla innych rudą, żelazem, złotem, ołowiem, solą, siarką, octem, wodą, powietrzem, ogniem, ziemią, krwią, wodą życia, lapisem, trucizną, duchem, chmurą, niebem, rosą, cieniem, morzem, matką, księżycem, smokiem, Wenus, chaosem, mikrokosmosem.” […] Oprócz na poły chemicznych, na poły mitologicznych określeń występują też określenia „filozoficzne”, wskazujące na głębsze znaczenie. A zatem w traktacie Komariosa znajdujemy określenie „Hades”. U Olimpiodora czarna ziemia zawiera „przeklętych przez Boga” (theokatáratos). Consilium coniugi powiada zaś, że ojcem złota i srebra – a zatem ich prima materia – jest „żywa natura (animal) ziemi i morza”, „człowiek” czy „część człowieka”, na przykład włosy, krew itd. Gerard Dorn określa prima materia mianem „Adamica” i – w oparciu o Paracelsusa – „limbus microcosmicus”. Materia kamienia „to nic innego, jak tylko ognisty i doskonały Merkuriusz”, prawdziwy hermafrodytyczny Adam i mikrokosmos (=człowiek). Hermes Trismegistos określił zaś kamień mianem „sieroty”. […] Określany jako en tó pán smok merkurialny alchemii greckiej dał asumpt do scharakteryzowania prima materia jako unum, unica res, monas i do pojawiającej się w Liber Platonis quartorum wypowiedzi, że gwoli dopełnienia Dzieła potrzebny jest człowiek, ponieważ posiada on to, co proste – duszę. Johan Daniel Mylius opisuje prima materia jako elementum primordiale. Jest ona „czystym subiectum i jednością form”, do której, jeśli będzie potrzebne, przyjęta zostanie każda dowolna forma.” (w cudzysłowach C.G. Jung / pozostałe A.Kuźmicki)