Znajduję się w pomieszczeniu gdzie stoi stół, na którym leży małe dziecko. To niemowlę bardzo płacze. Mam wrażenie, że chce jeść, nie karmię go jednak, gdyż mam wrażenie, że to nie jest zwykłe dziecko i że jak go nakarmię, to sprowadzę na siebie nieszczęście. Nagle płaczące dziecko spada na ziemię, przemieniając się w pająka i pośpiesznie odchodzi. Wnika w białą ścianę.
(Nea)
(Opracowane na podstawie przedmowy Jerzego Prokopiuka do pracy: "Odpowiedzi Hiobowi" Carla Gustava Junga, Wyd. "Ethos", Warszawa 1995)