Psychoid

Psychoid - Używając tego terminu Jung odnosił się do Driescha, który określał go jako zasadę regulującą proces reagowania organizmu w kierunku adaptacyjnym, wzrostowym „potencję prospektywną”, czynnik ukryty w działaniu czy też „entelechię działania”, a z drugiej strony odnosił się do psychoidu w ujęciu Bleulera, który podkreślał zarówno kolektywny jego charakter jak i funkcję służącą zachowaniu życia organizmu. Jung jednak podkreślał, że w swoim rozumieniu stosuje powyższy termin w formie przymiotnikowej traktując ów czynnik jako jakość „quasi-psychiczną” podobną w swej naturze do procesów odruchowych. Podkreśla on, że:

  • odnosi się on bezpośrednio do poziomu nieświadomości kolektywnej, całkowicie niedostępnej świadomości,
  • ma on właściwości pozwalające osadzić go na granicy tego, co psychiczne i tego, materialne, a co za tym idzie, należy do obszaru, gdzie procesy psychiczne i fizyczne niejako stykają się;
  • jego składową jest właśnie archetyp, a tym samym zawiera on w sobie (czy też może, że jest on) transcendentne, niemożliwe do uświadomienia, "niereprezentowalne", podstawowe formy organizujące ludzkie doświadczenie na poziome wewnątrz- i zewnątrz-psychicznym (Jung stwierdza, że archetyp w sobie jest faktorem psychoidowym.) (A. Kuźmicki)