Psychologia głębi a sztuka

 BESTIARIUM ALECHINSKY’EGO

Świat obrazów Alechinsky’ego zdaje się być umiejscowiony, gdzieś na granicy między jawą a snem, być może, w tym właśnie fantasmagorycznym miejscu, gdzie zagubiła się mała Alicja z opowieści Lewisa Carrolla - jednej z ulubionych lektur artysty. Kraina Alicji Carrolla, to świat nieodgadniony, tajemniczy i niepoddający się prawom logiki. Taki, który słusznie budzić może przerażenie. Dzieci jednak, jak mała Alicja, podchodzą do wszystkiego z naturalną dla nich, a nas rozbrajającą, spontanicznością. Pomiędzy tymi dwoma światami, tym emocjonalności i żywiołowości dziecięcej, i tym uporządkowanym, zracjonalizowanym - dorosłych, istnieje pewien rodzaj napięcia, które w swoich pracach artysta usiłuje zrównoważyć. Pierwotne, archetypowe lęki zostają „oswojone”, utrwalone na papierze, a to, co irracjonalne zyskuje swe miejsce na przestrzeni obrazu, bez pytania o racje. Zarazem, w całości kompozycyjnej pracy, pozornie złożonej z chaotycznie umiejscowionych i przypadkowo dobranych elementów, wyraźnie wyczuwa się rodzaj dynamicznej równowagi, harmonii przeciwieństw.