Cytat tygodnia 6/2009: "O Kamieniu Filozoficznym"

„Najstarsi spośród filozofów widzieli, że kamień w swym wzejściu i w swej sublimacji symbolicznie odpowiada wszystkim rzeczom tego świata, konkretnym i idealnym. Dlatego można o wszystkim mówić i rozprawiać, o cnotach i grzechach, o niebie, o wszystkim, co cielesne i niecielesne przy stworzeniu świata..., o wszystkich żywiołach..., podległych zepsuciu i wiecznych, widzialnych i niewidzialnych, o duchu, duszy i ciele..., o życiu i śmierci, o dobru i złu, o prawdzie i błędzie, o jedności i wielości, o nędzy i bogactwie, o płynnym i stałym, o wojnie i pokoju, o zwycięzcy i zwyciężonym, o pracy i odpoczynku, o śnie i czuwaniu, o poczęciu i narodzinach, o chłopcu i starcu, o mężczyźnie i kobiecie, o silnym i słabym, o białym i czerwonym i innego koloru, o piekłach i otchłani, ich ciemnościach i ogniach siarczystych, o raju i jego wzniosłości, o jasności, pięknie i bezmiernej chwale, krótko mówiąc: o tym, co jest, i co nie jest, o czym można mówić i o czym nie można mówić – wszystko to można powiedzieć o tym, czcigodnym kamieniu”.

(Theatrum chemicum)