Cytat-tygodnia

Cytat tygodnia 8/2009: "Kwadratura koła"

„Kwadratura koła to symbol „opus alchymicum”, jako że początkowa chaotyczna jedność rozkłada się na cztery żywioły, które następnie przechodzą proces syntezy, tworząc jedność wyższego rzędu. Jedność tę przedstawia koło, cztery żywioły przedstawia symbol kwadratu. Do ustanowienia jednego z czworga dochodzi w wyniku przebiegającego w formie „kolistej” procesu destylacji czy sublimacji; oznacza to, że substancję [czytaj też Jaźń – AK] poddaje się różnym procedurom destylacyjnym, ażeby wyabstrahować w najczystszej formie „duszę” czy „ducha”.

Cytat tygodnia 7/2009: "Wąż, Chrystus i Diabeł"

„Wąż jako allegoria Christi, zarazem zaś jako alegoria Diabła mieści w sobie i symbolizuje najsilniejsze przeciwieństwa, na jakie rozpada się człowiek, który zstąpił w Phýsis. Zwyczajny człowiek nie wytwarza w sobie takiego napięcia przeciwieństw: nosi je po prostu w nieświadomości, to znaczy właśnie w Wężu. W lapis, odpowiedniku człowieka, przeciwieństwa są by tak rzec, zjednoczone, wyraźnie jednak widać szew, którym jest symbol hermafrodyty, tak szpecący ideę lapis, jak rzeczy aż nazbyt ludzkie szpecą gatunek homo sapiens. W wyższym Adamie [tj.

Cytat tygodnia 5/2009: "Cień i opór"

„Cień i opór są nieodzownymi warunkami każdego urzeczywistnienia. Przedmiot, który nie ma własnej woli, sprzeciwiającej się w pewnych okolicznościach swemu stwórcy, ani żadnych własnych cech, pozbawiony jest także niezależnego istnienia, które pozwalałoby mu podejmować decyzje moralne. […] Toteż Lucyfer najlepiej pojął i najwierniej spełnił wolę Boga, kiedy ten chciał stworzyć świat, ponieważ zbuntował się przeciwko Bogu, a tym samym stał się zasadą stworzenia, które wystąpiło przeciwko Bogu, jako wola sprzeciwu [przeciw-wola – AK].”

(C. G. Jung, GW 11)

Cytat tygodnia 4/2009: "Junga rozważania o Duchu"

„Duch ten jest autonomicznym procesem psychicznym, ciszą po burzy, pojednawczym światłem w ciemnościach ludzkiego rozumu i tajemnym ładem naszego psychicznego chaosu. Duch św. jest pocieszycielem jak Ojciec, cichą, wieczystą, otchłanną Jednością, w której bezsłownie stopiła się miłość Boga z jego grozą. I właśnie w niej prasens jeszcze bezsensownego świata Ojca przywrócony zostaje w sferze ludzkiego doświadczenia i refleksji. W poglądzie kwaternarycznym Duch św. jest pogodzeniem przeciwieństw, a tym samym odpowiedzią na owo cierpienie bóstwa, które doświadcza Chrystus.” (C. G.

Cytat tygodnia 2/2009: "Trójca a czwarty element"

„[Trójca] ma wyłącznie męski charakter, nieświadomość jednak przekształca ją w czwórcę, będącą zarazem jednością, podobnie jak trzy osoby Trójcy są jednym i tym samym Bogiem. Dawni filozofowie przedstawiali trójcę – o tyle, o ile była ona imaginata in natura – jako trzy asomata lub spiritus, albo też volatilia, a mianowicie jako wodę, powietrze i ogień. Czwartym składnikiem był somaton – ziemia lub ciało. Ten ostatni składnik przedstawiali symbolicznie jako dziewicę.

Cytat tygodnia 1/2009: "Archetyp Jaźni wymusza pełnię"

„Kiedy dominuje archetyp, wtedy – zgodnie z jego naturą – pełnia zostanie wymuszona wbrew wszelkiemu świadomemu dążeniu. Indywiduum może się wprawdzie starać o doskonałość („Bądźcie więc wy doskonali (teleioi), jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”), gwoli osiągnięcia pełni musi jednak wycierpieć, by tak rzec, coś, co jest przeciwne jego zamiarowi („A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić dobro, narzuca mi się zło”.)

(C. G. Jung, GW 9.ii)

Cytat tygodnia 52/2008: "Chrystus jako symbol archetypu Jaźni"

„Chrystus wyobraża archetyp Jaźni. Stanowi on Całkowitość boską lub niebiańską, przemienionego Człowieka, Syna Bożego „sine macula peccati” – bez zmazy grzechu. Jako Adam secundus jest on odpowiednikiem Adama sprzed upadku w grzech, to znaczy z czasu, gdy jeszcze cieszył się on pełnym podobieństwem do Boga, o którym Tertulian mówi: „I uznać należy, że na tym polega ten obraz Boga w człowieku, iż duch człowieka posiada te same poruszenia i uczucia, jakie ma Bóg, choć nie tak doskonałe jak u Boga”.

Strony