Wola – rozumiana przez Junga jako forma, a zarazem suma energii psychicznej, będącej w posiadaniu świadomości. Jung podkreśla, że kiedy funkcja wyższa (czyli psychiczna – tzw. partie supérieure) stopniowo traci swój przymusowy charakter, może zostać poddana ludzkiej woli, a nawet użyta do czegoś, co jest sprzeczne z pierwotnym celem stojącego za nią instynktu. Jednak ludzka wola nie może przekroczyć, czy też całkowicie zdominować lub zagarnąć sferę instynktu, ale też ducha, gdyż tak jeden, jak i drugi są ze swej natury transcendentami względem świadomości, a tym samym także i woli.
(Opracowane na podstawie przedmowy Jerzego Prokopiuka do pracy: "Odpowiedzi Hiobowi" Carla Gustava Junga, Wyd. "Ethos", Warszawa 1995)